W piątą niedzielę Wielkiego Postu są czytane Ewangelie wg św. Marka wg św. Marka prośba synów Zebedeusza oraz wg św. Łukasza – namaszczenie Jezusa przez grzesznicę. W czasie Liturgii Świętej, odprawianej 6 kwietnia 2014 r. w cerkwi katedralnej pw. Przemienienie Pańskiego w Lublinie, Ewangelie odczytał ks. diakon Marek Waszczuk. Kazanie w tą niedzielę wygłosił JE Arcybiskup Abel.
Prośba synów Zebedeusza
32. W tych dniach, Jezus, wziąwszy Dwunastu, zaczął im mówić o tym, co Go czeka:
33. – Wstępujemy ku Jerozolimie, gdzie Syn Człowieczy zostanie wydany arcykapłanom i znawcom Ksiąg, którzy skażą Go na śmierć i wydadzą poganom.
34. Wyszydzą Go i oplują, i ubiczują, i zabiją, a po trzech dniach zmartwychwstanie.
35. I przystąpili do Niego Jakub i Jan, synowie Zebedeusza, mówiąc: – Nauczycielu, chcemy, byś uczynił nam to, o co prosimy.
36. On zaś rzekł do nich: – Co chcecie, abym wam uczynił?
37. Odpowiedzieli: – Daj, abyśmy zasiedli w Twojej chwale, jeden po prawicy, drugi po lewicy.
38. Jezus powiedział: – Sami nie wiecie, o co prosicie. Czy możecie pić z kielicha, z którego Ja piję? Albo przejść chrzest, przez który Ja przechodzę?
39. A oni powiedzieli: – Możemy! A Jezus im rzekł: – Z kielicha, który Ja piję, będziecie pili i przejdziecie chrzest, przez który Ja przechodzę.
40. Jednak czy zasiądziecie po Mojej prawicy albo lewicy, nie do Mnie należy, lecz do Tego, Który te miejsca zgotował.
41. Usłyszawszy to, dziesięciu rozgniewało się na Jakuba i Jana.
42. A Jezus przywołał ich i rzecze: – Wiecie, że ci, co się mają za władców narodów, gnębią je, a ich przywódcy stosują przemoc.
43. Wśród was niech będzie inaczej! Kto z was chciałby być największy, niech będzie waszym sługą!
44. A kto z was chciałby być pierwszym, niech będzie niewolnikiem wszystkich.
45. Bo i Syn Człowieczy nie przyszedł, aby Mu usługiwano, ale aby służył i życie swoje oddał jako okup za wielu.
Mk 10, 32-45
Namaszczenie Jezusa przez grzesznicę
36. W tych dniach, prosił Jezusa któryś z faryzeuszy, aby spożył z nim posiłek. Wszedłszy do domu faryzeusza, spoczął przy stole.
37. A oto kobieta, która była znana w mieście jako grzesznica, dowiedziawszy się, że spoczywa w domu faryzeusza, kupiwszy dzban wonności
38. i stanąwszy za Nim u stóp Jego z płaczem, łzami zaczęła zraszać stopy Jego i włosami swej głowy wycierać, i okrywała pocałunkami stopy Jego, i namaszczała wonnościami.
39. Widząc to faryzeusz, który Go zaprosił, rzekł sobie: – Gdyby ten był prorokiem, rozpoznałby, co to za jedna, ta kobieta, która go dotyka; że jest grzesznicą.
40. Jezus odpowiadając, rzekł do niego: – Szymonie, mam ci coś do powiedzenia. Ten zaś rzecze: – Nauczycielu, mów!
41. Dwóch zadłużyło się u pewnego wierzyciela. Jeden był winien pięćset denarów, drugi zaś pięćdziesiąt.
42. Gdy nie mieli z czego oddać, obu darował. Który więc z nich będzie go bardziej miłował?
43. Odpowiadając, Szymon rzekł: – Przyjmuję, że ten, któremu więcej darował. On zaś rzekł do niego: – Prawidłowo osądziłeś.
44. I odwróciwszy się do kobiety, powiedział Szymonowi: – Czy widzisz tę kobietę? Gdy wszedłem do twojego domu, nie podałeś Mi wody do [obmycia] stóp, ona zaś łzami zrosiła Moje stopy i wytarła je swoimi włosami.
45. Pocałunku Mi nie dałeś, ona zaś, odkąd weszła, nie przestaje okrywać pocałunkami Moich stóp.
46. Głowy Mojej olejkiem nie namaściłeś, ona zaś wonnościami namaściła stopy Moje.
47. Ze względu na to powiadam ci: – Jej liczne grzechy są odpuszczone, skoro tak bardzo miłuje; komu zaś mało jest odpuszczone, mało miłuje.
48. Do niej zaś rzekł: – Odpuszczone są grzechy twoje.
49. A ci, którzy z Nim razem spoczywali, zaczęli mówić sobie: – Kim jest Ten, Który nawet grzechy odpuszcza?
50. On zaś powiedział do kobiety: – Wiara twoja zbawiła cię, idź w pokoju.
Łk 7, 36-50, Cztery Ewangelie
Przekład dokonany przez ks. prof. dr hab. Michała Czajkowskiego, ks. Mieczysława Kwietnia, red. Jana Turnaua i arcybiskupa Jeremiasza. Poprawiony i dostosowany do liturgicznego tekstu Ewangelii w języku cerkiewno-słowiańskim przez zespół w składzie: arcybiskup Jeremiasz, biskup Grzegorz, mgr Jerzy Betlejko z udziałem ihumena Andrzeja i ks. Jarosława Pagóra. Warszawa 2012 r.