Unikalny monastyr Dajbabe, zlokalizowany na przedmieściach Podgoricy w Czarnogórze, został wniesiony w 1897 roku. Mieści się w kompleksie skalnych grót, do których prowadzi wejście obmurowane budynkiem z dwoma niewysokimi wieżyczkami. Od razu z przedsionka wchodzi się do niewielkiej cerkwi, mieszczącej się w jaskini, pozostałe mniejsze jaskinie pełnią rolę kapliczek. Ściany i strop pokrywają freski, dzieło mnicha Symeona Dajbabskiego, założyciela monastyru.
Św. Symeon Dajbabski
Święty urodził się w 1854 roku i już we wczesnym dzieciństwie osierociał. Jednak dzięki wsparciu dalszej rodziny otrzymał gruntowne wykształcenie, zarówno teologiczne jak i filozoficzne. Władyka studiował w kijowskim seminarium i akademii duchowej, w protestanckim seminarium w Genewie oraz na Sorbonie w Paryżu.
Po przyjęciu święceń kapłańskich i mniszych wrócił do Czarnogóry, gdzie otworzył szkołę przy monasterze w Ostrogu i został w niej nauczycielem. Życie światowego, niebywale na tamten czas wykształconego mnicha zmienił pastuch Petko z Dajbaby. Przyszedł do monasteru w Ostrogu i opowiedział o swoim widzeniu z 1890 r. W widzeniu tym święty, władyka tego miejsca z czasów bitwy na Kosowym Polu (1389 r.) i tu pochowany, w obawie przed Turkami prosił, by właśnie tutaj zbudować monaster. Święty Symeon odkrył pieczarę w Dajabskiej Górze, tam modlił się i niósł podwig. Tam też założył monaster, pisał i nauczał naród by szukali Boga i żyli według Bożych przykazań. Przepowiadał trudne czasy dla Bałkanów. Zmarł w 1941 r. Władykę Symeona pochowano w grobie wyciosanym w skalnej ścianie dajbabskiej świątyni. W 1995 r. Jego relikwie wyjęto z grobu i umieszczono w race dajbabskiej świątyni. W tym samym roku został kanonizowany.
Święty Symeon pomaga szczególnie bezdzietnym małżeństwom. Potrafi pogodzić zwaśnionych małżonków i pomóc rozwiązywać ich problemy. Wspomaga również tych, którzy się zagubili i nie wiedzą jak odnaleźć swoją drogę w życiu.