W dwudziestą drugą niedzielę po święcie Pięćdziesiątnicy w cerkwi prawosławnej jest czytana Ewangelia wg św. Łukasza o wskrzeszeniu córki Jaira i uzdrowieniu niewiasty. Ewangelię w cerkwi katedralnej Przemienienia Pańskiego w Lublinie czyta ks. protodiakon Marek Waszczuk. Kazanie w tym dniu wygłosił w lubelskiej katedrze ks. Jerzy Łukaszewicz.
Wskrzeszenie córki Jaira i uzdrowienie niewiasty
41. W tych dniach, przyszedł do Jezusa pewien mężczyzna imieniem Jair, który był przełożonym synagogi, i padłszy do stóp Jezusa, prosił Go, by wszedł do jego domu,
42. ponieważ jego córka, jedynaczka, lat około dwunastu, była umierająca. Gdy szedł, tłumy napierały na Niego.
43. A kobieta, która od dwunastu lat miała krwotoki i która wydała na lekarzy wszystko, co miała na życie, przez nikogo nie mogła być wyleczona,
44. przystąpiwszy z tyłu, dotknęła kraju Jego szaty i natychmiast ustąpiły jej krwotoki.
45. Jezus zapytał: – Kto Mnie dotknął? Gdy wszyscy się wypierali, Piotr powiedział: – Mistrzu, tłumy Cię otaczają, i cisną się.
46. Jezus zaś rzekł: – Dotknął Mnie ktoś, znam bowiem moc, która ze Mnie wyszła.
47. Kobieta widząc, że nie zdołała się ukryć, drżąc, przyszła i przypadłszy do Niego, opowiedziała wobec całego ludu, z jakiej przyczyny Go dotknęła i jak natychmiast została uzdrowiona.
48. On zaś powiedział jej: – Córko, odwagi, wiara twoja zbawiła cię, idź w pokoju!
49. Gdy On jeszcze mówił, przychodzi ktoś [z domu] przełożonego synagogi, mówiąc mu: – Córka twoja umarła, nie trudź już Nauczyciela!
50. Jezus zaś, usłyszawszy [to], odpowiedział mu: – Nie bój się, tylko uwierz, a będzie zbawiona.
51. A przyszedłszy do domu, nie pozwolił nikomu wejść z sobą poza Piotrem, Janem i Jakubem oraz ojcem dziewczynki i matką.
52. Wszyscy zaś ją opłakiwali i uderzali się w piersi. On natomiast powiedział: – Nie płaczcie, nie umarła bowiem, ale śpi.
53. I naśmiewali się z Niego, wiedząc, że umarła.
54. On zaś wziąwszy ją za rękę, zawołał, mówiąc: – Dziewczynko, wstań!
55. I powrócił duch jej, i natychmiast powstała, i polecił dać jej jeść.
56. Rodzice jej wychodzili z siebie ze zdumienia, On zaś nakazał im nic nikomu nie mówić o tym, co się stało.
Łk 8, 41-56; Cztery Ewangelie
Przekład dokonany przez ks. prof. dr hab. Michała Czajkowskiego, ks. Mieczysława Kwietnia, red. Jana Turnaua i arcybiskupa Jeremiasza. Poprawiony i dostosowany do liturgicznego tekstu Ewangelii w języku cerkiewno-słowiańskim przez zespół w składzie: arcybiskup Jeremiasz, biskup Grzegorz, mgr Jerzy Betlejko z udziałem ihumena Andrzeja i ks. Jarosława Pagóra. Warszawa 2012 r.