Wskrzeszenie córki Jaira i uzdrowienie niewiasty

Ewangelia na Chrzest Pański

W dwudziestą niedzielę po święcie Pięćdziesiątnicy w cerkwi prawosławnej jest czytana Ewangelia wg św. Łukasza o wskrzeszeniu córki Jaira i uzdrowieniu niewiasty. Ewangelię w cerkwi katedralnej Przemienienia Pańskiego w Lublinie czyta ks. protodiakon Marek Waszczuk. Kazanie w tym dniu wygłosił w lubelskiej katedrze ks. dr Andrzej Konachowicz. Czytanie Ewangelii poprzedziły pouczenia z listu Apostoła Pawła do Galatów.

Wskrzeszenie córki Jaira i uzdrowienie niewiasty

41. W tych dniach, przyszedł do Jezusa pewien mężczyzna imieniem Jair, który był przełożonym synagogi, i padłszy do stóp Jezusa, prosił Go, by wszedł do jego domu,
42. ponieważ jego córka, jedynaczka, lat około dwunastu, była umierająca. Gdy szedł, tłumy napierały na Niego.
43. A kobieta, która od dwunastu lat miała krwotoki i która wydała na lekarzy wszystko, co miała na życie, przez nikogo nie mogła być wyleczona,
44. przystąpiwszy z tyłu, dotknęła kraju Jego szaty i natychmiast ustąpiły jej krwotoki.
45. Jezus zapytał: – Kto Mnie dotknął? Gdy wszyscy się wypierali, Piotr powiedział: – Mistrzu, tłumy Cię otaczają, i cisną się.
46. Jezus zaś rzekł: – Dotknął Mnie ktoś, znam bowiem moc, która ze Mnie wyszła.
47. Kobieta widząc, że nie zdołała się ukryć, drżąc, przyszła i przypadłszy do Niego, opowiedziała wobec całego ludu, z jakiej przyczyny Go dotknęła i jak natychmiast została uzdrowiona.
48. On zaś powiedział jej: – Córko, odwagi, wiara twoja zbawiła cię, idź w pokoju!
49. Gdy On jeszcze mówił, przychodzi ktoś [z domu] przełożonego synagogi, mówiąc mu: – Córka twoja umarła, nie trudź już Nauczyciela!
50. Jezus zaś, usłyszawszy [to], odpowiedział mu: – Nie bój się, tylko uwierz, a będzie zbawiona.
51. A przyszedłszy do domu, nie pozwolił nikomu wejść z sobą poza Piotrem, Janem i Jakubem oraz ojcem dziewczynki i matką.
52. Wszyscy zaś ją opłakiwali i uderzali się w piersi. On natomiast powiedział: – Nie płaczcie, nie umarła bowiem, ale śpi.
53. I naśmiewali się z Niego, wiedząc, że umarła.
54. On zaś wziąwszy ją za rękę, zawołał, mówiąc: – Dziewczynko, wstań!
55. I powrócił duch jej, i natychmiast powstała, i polecił dać jej jeść.
56. Rodzice jej wychodzili z siebie ze zdumienia, On zaś nakazał im nic nikomu nie mówić o tym, co się stało.

 

Łk 8, 41-56; Cztery Ewangelie
Przekład dokonany przez ks. prof. dr hab. Michała Czajkowskiego, ks. Mieczysława Kwietnia, red. Jana Turnaua i arcybiskupa Jeremiasza. Poprawiony i dostosowany do liturgicznego tekstu Ewangelii w języku cerkiewno-słowiańskim przez zespół w składzie: arcybiskup Jeremiasz, biskup Grzegorz, mgr Jerzy Betlejko z udziałem ihumena Andrzeja i ks. Jarosława Pagóra. Warszawa 2012 r.

Kontynuując korzystanie z tego serwisu zgadzasz się na używanie plików cookies. Więcej...

The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.

Close