W czwartą niedzielę Wielkiego Postu są czytane Ewangelie wg św. Marka o uzdrowieniu epileptyka oraz wg św. Mateusza – błogosławieństwa. W czasie Liturgii Świętej, odprawianej 30 marca 2014 r. w cerkwi katedralnej pw. Przemienienie Pańskiego w Lublinie, Ewangelie odczytał ks. diakon Marek Waszczuk. Kazanie w tą niedzielę wygłosił ks. proboszcz Andrzej Łoś.
Uzdrowienie epileptyka
17. W tych dniach, pewien człowiek przychodzi do Jezusa, kłaniając się Mu, i mówi: – Nauczycielu, przyprowadziłem Ci mego syna, który ma ducha – niemowę.
18. Gdzie go dopadnie, rzuca nim, a on pieni się ze złości, zgrzyta zębami i drętwieje. Prosiłem Twoich uczniów, żeby tego ducha wypędzili, ale nie mogli.
19. Odpowiadając, rzekł im: – Rodzie bez wiary, jak długo jeszcze będę z wami? Jak długo jeszcze z wami wytrzymam? Przyprowadźcie go do Mnie.
20. I przyprowadzili go do Niego. Na Jego widok duch natychmiast zaczął nim rzucać, a on, padłszy na ziemię, tarzał się z pianą na ustach.
21. I dopytywał się ojca: – Od dawna mu się to przydarza? Ten zaś rzekł: – Od dzieciństwa.
22. Wielokrotnie, i w ogień go rzucał, i w wodę – żeby go zgubić. Ale jeśli coś możesz, pomóż nam, zlituj się!
23. A Jezus do niego: – Jeśli możesz? Wszystko jest możliwe dla tego, kto wierzy.
24. Ojciec chłopca natychmiast krzyknął: – Wierzę, Panie, wspomóż mnie w mojej niewierze.
25. Gdy Jezus zobaczył, że tłum rośnie, zgromił ducha nieczystego słowami: – Ty duchu niemy i głuchy, rozkazuję ci: wyjdź z niego i nie wracaj więcej.
26. Wrzeszcząc i gwałtownie rzucając nim, uciekł. A chłopiec leżał jak martwy, tak że wielu mówiło, iż umarł.
27. A Jezus wziąwszy go za rękę, postawił na nogi. Chłopiec stanął.
28. A kiedy wszedł do domu, zapytali Go na osobności: – Dlaczego myśmy nie zdołali go wypędzić?
29. Odrzekł im: – Ten rodzaj nie może wyjść inaczej, jak tylko przez modlitwę i post.
30. Odszedłszy stamtąd, wędrowali przez Galileę, a nie chciał, aby ktoś o tym wiedział.
31. Nauczał bowiem swych uczniów. Mówił im, że Syn Człowieczy zostanie wydany w ręce ludzi i zabiją go. Zabity – po trzech dniach zmartwychwstanie.
Mk 9, 17-31
Błogosławieństwa
Rozdział 4.
25.W tych dniach, w ślad za Jezusem ruszyły liczne tłumy z Galilei i z Dziesięciogrodu, i Jerozolimy, i Judei, i z tamtej strony Jordanu.
Rozdział 5.
1. Zobaczywszy zaś tłumy, wszedł na górę i gdy usiadł, przystąpili do Niego
uczniowie Jego.
2. I otworzywszy usta swoje, nauczał ich, mówiąc:
3. Błogosławieni ubodzy duchem, albowiem ich jest Królestwo Niebios.
4. Błogosławieni płaczący, albowiem oni będą pocieszeni.
5. Błogosławieni cisi, albowiem oni będą dziedziczyć ziemie.
6. Błogosławieni łaknący i pragnący sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni.
7. Błogosławieni miłosierni, albowiem oni doznają miłosierdzia.
8. Błogosławieni czyści sercem, albowiem oni Boga widzieć będą.
9. Błogosławieni pokój czyniący, albowiem oni synami Bożymi nazwani będą.
10. Błogosławieni prześladowani za sprawiedliwość, albowiem ich jest Królestwo Niebios.
11. Błogosławieni jesteście, kiedy znieważać was będą i prześladować, i mówić wszelkie zło przeciwko wam, oczerniając was ze względu na mnie.
12. Radujcie się i weselcie, albowiem wielka wasza nagroda w niebiosach.
Mt 4, 25; 5, 1-12, Cztery Ewangelie
Przekład dokonany przez ks. prof. dr hab. Michała Czajkowskiego, ks. Mieczysława Kwietnia, red. Jana Turnaua i arcybiskupa Jeremiasza. Poprawiony i dostosowany do liturgicznego tekstu Ewangelii w języku cerkiewno-słowiańskim przez zespół w składzie: arcybiskup Jeremiasz, biskup Grzegorz, mgr Jerzy Betlejko z udziałem ihumena Andrzeja i ks. Jarosława Pagóra. Warszawa 2012 r.