Prezentujemy I część Wielkiego Kanonu św. Andrzeja z Krety, odprawianego w pierwszy poniedziałek Wielkiego Postu. Wielki Kanon, zwany również pokutnym, to jeden z najwspanialszych tekstów liturgicznych prawosławnej cerkwi, będący pokarmem duchowym każdego chrześcijanina. Czytanie kanonu rozpoczyna się w czasie poniedziałkowego wielkiego powieczeria, a kończy we czwartek. Nagranie pochodzi z cerkwi katedralnej pw. Przemienienia Pańskiego w Lublinie. Tropariony czyta proboszcz parafii katedralnej ks. mitrat Andrzej Łoś. Chórem dyryguje kantor Andrzej Boublej.
Porządek wielkiego powieczeria w poniedziałek pierwszego tygodnia
Pieśń 1 (Ton 6) Hirmos:
Wspomożyciel i obrońca stał się moim zbawieniem, To mój Bóg i wysławię Go, Bóg Ojca mego i wywyższę Go, chwalebnie bowiem się wysławił.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się. Tropariony:
Od czego zacząć mam opłakiwanie czynów nieszczęsnego życia mego? Jakiż początek skardze żałosnej teraz poczynię, Chryste? O Miłosierny, udziel win moich odpuszczenia!
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Idź, nieszczęsna duszo, wraz z twoim ciałem, wyznaj winy Stworzycielowi wszystkiego, porzuć wreszcie poprzednie bezsensowne życie i przynieś Bogu łzy w pokucie.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Praojca Adama w przestępstwach przewyższyłem i uznaję, żem sam się ogołocił z Boga, wiecznego królestwa i ze szczęścia, z powodu moich grzechów.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Biada mi, nieszczęsna duszo, dlaczego upodobniłaś się do pierwszej Ewy? Źle popatrzyłaś, okrutnie zostałaś zraniona, dotknęłaś drzewa i zuchwale spożyłaś bezsensowny pokarm.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Zamiast Ewy zmysłowej duchowa powstała we mnie Ewa rodząc w ciele pożądliwy zamysł obiecujący słodycz i zawsze przynoszący przy skosztowaniu gorycz.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Słusznie Adam został wypędzony z Edenu, bowiem nie zachował jedynego Twego, Zbawco, przykazania. Cóż zaś ja powinienem przecierpieć, skoro bez przerwy odrzucam życiodajne Twe słowa?
Chwała Ojcu i Synowi, i Świętemu Duchowi. Triadikos:
Trójco nadprzyrodzona, czczona w Jedności, zabierz ze mnie ciężkie brzemię grzechów i jako miłosierna daj mi łzy pociechy.
I teraz, i zawsze, i na wieki wieków. Amen. Teotokion:
Bogurodzico, nadziejo i obrono śpiewających Tobie, zabierz ze mnie ciężkie brzemię grzechów i jako czysta Władczyni przyjmij mnie, kajającego się.
Pieśń 2 Hirmos:
Słuchajcie niebiosa i będę głosił, i śpiewał Chrystusowi, który z Dziewicy przyszedł w ciele.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się. Tropariony:
Słuchajcie niebiosa i będę głosił, ziemio usłysz głos kajającego się przed Bogiem i wysławiającego Go.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Wejrzyj na mnie Boże, Zbawicielu mój, Twoim miłosiernym okiem i przyjmij moje płomienne wyznanie.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Zgrzeszyłem bardziej niż wszyscy ludzie, ja jeden zgrzeszyłem przed Tobą, ale jako Bóg zmiłuj się, Zbawco, nad Twoim stworzeniem.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Odzwierciedliłem w sobie nieporządek pokus, pożądaniem rozkoszy skaziłem piękno rozumu.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Burza zła okrążyła mnie, miłosierny Panie, ale jak Piotrowi, tak i mnie podaj rękę.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Skalałem szatę ciała mego, Zbawco, i zaciemniłem w sobie to, co zostało stworzone na Twój obraz i podobieństwo.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Omroczyłem piękno duszy zadowalaniem pokus i cały rozum zupełnie uczyniłem prochem.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Rozdarłem teraz pierwszą moją szatę, którą na początku utkał mi Stwórca i dlatego leżę nagi.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Przyoblekłem się w podartą szatę, którą wąż utkał mi swą radą, przeto wstydzę się.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Jak nierządnica wylewam łzy, Miłosierny, oczyść mnie, Zbawco, według Twojej łaskawości.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Wejrzałem na piękno drzewa i mój rozum zachwycił się nim, przeto leżę nagi i wstydzę się.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Na grzbiecie moim orali wszyscy wodzowie pokus, sprowadzając na mnie nieprawości swoje.
Chwała Ojcu i Synowi, i Świętemu Duchowi.
Śpiewam Tobie, jedynemu w Trzech Osobach Bogu wszystkich, Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.
I teraz, i zawsze, i na wieki wieków. Amen.
Przeczysta Bogurodzico Dziewico, jedyna wielbiona przez wszystkich, módl się gorliwie, abyśmy zostali zbawieni.
Pieśń 3 Hirmos:
Na niewzruszonej opoce Twoich przykazań, Chryste, umocnij moje myśli.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się. Tropariony:
Spuściwszy deszcz jak ogień od Pana, Pan popalił niegdyś ziemię Sodomitów.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Zbawiaj się na górze, duszo, jak ów Lot, i śpiesz ukryć się w Soarze.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Uciekaj, o duszo, od płomieni, uciekaj od płonącej Sodomy, uciekaj od niszczącego Bożego płomienia.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Ja jeden zgrzeszyłem przed Tobą, zgrzeszyłem bardziej niż wszyscy, Chryste Zbawco, nie odrzucaj mnie.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Ty jesteś Dobrym Pasterzem, odszukaj mnie, baranka, i nie odrzucaj mnie, zbłąkanego.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Ty jesteś słodki, Jezu, Ty jesteś moim Stwórcą, w Tobie, Zbawco, usprawiedliwiam się.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Wyznaję Tobie, Zbawco, zgrzeszyłem, zgrzeszyłem przed Tobą, ale daruj, przebacz mi, jako Miłosierny.
Chwała Ojcu i Synowi, i Świętemu Duchowi. Triadikos:
O Trójco, Jedyności, Boże! Wybaw nas od żądzy, od pokus i niebezpieczeństw.
I teraz, i zawsze, i na wieki wieków. Amen. Teotokion:
Raduj się, łono, któreś przyjęło Boga, raduj się, tronie Pana, raduj się, tronie Pana, raduj się, Matko życia naszego.
Pieśń 4 Hirmos:
Usłyszał prorok o przyjściu Twoim, Panie, i uląkł się, że Ty chcesz urodzić się z Dziewicy i objawić się ludziom, i powiedział: Usłyszałem wieść o Tobie i uląkłem się, chwała mocy Twojej, Panie.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się. Tropariony:
Dziełami Twymi nie pogardzaj, nie porzucaj Twego stworzenia, Sędzio sprawiedliwy, i chociaż ja jeden zgrzeszyłem jako człowiek bardziej niż inni ludzie, to Ty, Przyjacielu człowieka, jako Pan wszystkich masz władzę odpuszczania grzechów.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Przybliża się koniec, duszo, przybliża, a Ty nic nie czynisz, nie przygotowujesz się. Czas skraca się, powstań, Sędzia jest już blisko, u drzwi, czas życia przemija jak sen, jak kwiat, przeto dlaczego na próżno szamotamy się?
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Przebudź się, duszo moja, rozmyślaj o swoich czynach, które uczyniłaś, weź je przed swoje oczy i wylej krople twoich łez, mów odważnie Chrystusowi czyny swoje i usprawiedliw się.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Nie ma w życiu grzechu, ani czynu, ani zła, którego ja, Zbawco, nie popełniłbym rozumem, słowem i samowolą, zamiarem, myślą i czynem, jak nikt inny nigdy nie zgrzeszył.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Przeto zostałem osądzony, przeto osądzam się przez własne sumienie, nad które nie ma nic sroższego w świecie. Sędzio, Zbawco mój, Ty mnie znasz, oszczędź, wybaw i zbaw mnie, sługę Twego.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Drabina, którą dawno temu widział wielki z patriarchów okazuje, duszo moja, wstępowanie przez uczynki, wywyższenie przez rozum, jeśli chcesz więc żyć w czynach i rozumie, i kontemplacji, to odnów się.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Patriarcha z potrzeby cierpiał trud dnia, znosił też chłód nocy, każdego dnia bogacił się pasąc stado, trudził się i pracował, aby otrzymać dwie żony.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Pod dwoma żonami rozumiej działanie i rozumienie w kontemplacji: pod Leą, jako wielodzietną, działanie, a pod Rachelą, jako otrzymaną po wielu trudach, kontemplację, bowiem bez trudów, duszo, ani działanie, ani kontemplacja nie będą spełnione.
Chwała Ojcu i Synowi, i Świętemu Duchowi.
Nierozdzielnym co do istoty, niezlanym co do Osób, teologicznie wyznaję Ciebie, Troiście Jedyne Bóstwo, współkrólujące i współtronujące, śpiewam Tobie wielką pieśń, w niebieskich przybytkach trzykrotnie śpiewaną.
I teraz, i zawsze, i na wieki wieków. Amen.
I rodzisz, i jesteś Dziewicą, i w obu wypadkach pozostajesz w istocie Dziewicą. Zrodzony przez Ciebie odnawia prawa natury, łono dziewicze rodzi, bo gdy Bóg zechce, zwyciężony jest porządek natury, On bowiem czyni to, co zechce.
Pieśń 5 Hirmos:
Czuwającego w nocy oświeć mnie, proszę, Przyjacielu człowieka, kieruj mnie ku Twoim nakazom i naucz mnie, Zbawco, pełnić wolę Twoją.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się. Tropariony:
Życie moje ciągle spędzałem w nocy, bowiem mrokiem i głęboką mgłą była dla mnie noc grzechu, lecz okaż mnie synem dnia, Zbawco.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Naśladując Rubena ja, nieszczęsny, popełniłem przestępstwo i nieprawe dzieło przed Bogiem Najwyższym, skalałem moje łoże jak tamten ojcowskie.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Wyznaję Tobie, Chryste Królu, zgrzeszyłem, zgrzeszyłem jak niegdyś bracia, którzy sprzedali Józefa, owoc czystości i cnoty.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Przez krewnych spętana została dusza sprawiedliwa, umiłowany sprzedany został w niewolę, obrazując Pana, a ty, duszo, samą siebie sprzedałaś swoim wadom.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Naśladuj sprawiedliwego Józefa i jego cnotliwy rozum, nieszczęsna i niepotrzebna duszo, nie kalaj się i nie uprawiaj nieprawości zawsze bezsensownymi dążeniami.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Józef był niegdyś w jamie, Władco Panie, na obraz Twego pogrzebu i zmartwychwstania, a ja czyż kiedyś przedstawię Tobie coś podobnego?
Chwała Ojcu i Synowi, i Świętemu Duchowi.
Ciebie, Trójco, wysławiamy, jedynego Boga: Święty, Święty, Święty jesteś Ojcze, Synu i Duchu, prosta Istoto, jedności zawsze wywyższana.
I teraz, i zawsze, i na wieki wieków. Amen.
W Tobie, niezniszczalna, nieznająca męża, Matko Dziewico, Bóg, który stworzył wieki przyodział się w moje ciało i zjednoczył z sobą ludzką naturę.
Pieśń 6 Hirmos:
Z całego serca wezwałem ku miłosiernemu Bogu i usłyszał mnie z otchłani Hadesu, i wyprowadził życie moje ze zniszczenia.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się. Tropariony:
Szczerze przynoszę Tobie, Zbawco, łzy oczu moich i westchnienia z głębi serca wołającego: Boże, zgrzeszyłem przed Tobą, oczyść mnie.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Odeszłaś, duszo, od Pana swego, jak Datan i Abiran, lecz zawołaj z otchłani Hadesu: Oszczędź, aby nie pokryła cię ziemska przepaść.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Rozwścieczyłaś się jak jałowica, duszo, i upodobniłaś się Efraimowi jak sarna od sideł ratuj życie swoje, uskrzydlaj rozum działaniem i kontemplacją.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Ręka Mojżesza niech nas przekona, duszo, jak Bóg może wybielić i oczyścić życie trędowate, i nie rozpaczaj nad sobą, chociaż jesteś porażona trądem.
Chwała Ojcu i Synowi, i Świętemu Duchowi. Triadikon:
Jestem Trójcą prostą, niepodzielną, podzielną w Osobach i jednością, zjednoczoną w istocie, głosi Ojciec, Syn i Boży Duch.
I teraz, i zawsze, i na wieki wieków. Amen.
Łono Twoje zrodziło nam Boga, który przyjął naszą postać. Błagaj Go jako Stwórcę swego, Bogurodzico, abyśmy zostali usprawiedliwieni przez modlitwy Twoje.
Panie, zmiłuj się, Panie, zmiłuj się, Panie, zmiłuj się. Chwała Ojcu i Synowi, i Świętemu Duchowi, i teraz, i zawsze, i na wieki wieków. Amen.
Kontakion, ton 6:
Duszo moja, duszo moja, powstań, czemu śpisz? Koniec przybliża się i ty smucisz się, przebudź się, aby oszczędził ciebie Chrystus Bóg, wszędzie będący i wszystko wypełniający.
Pieśń 7 Hirmos:
Zgrzeszyliśmy, nieprawie żyliśmy, niesprawiedliwie postępowaliśmy przed Tobą, nie zachowaliśmy, nie wypełnialiśmy tego, co nam przykazałeś, lecz nie odrzucaj nas do końca, ojców Boże.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się. Tropariony:
Zgrzeszyłem, żyłem w nieprawościach i odrzuciłem przykazanie Twoje, zrodzony bowiem jestem w grzechach i do swoich wrzodów dodałem jeszcze rany, ale sam zmiłuj się nade mną, jako miłosierny, ojców Boże.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Tajemnice serca mego wyznaję Tobie, mojemu Sędziemu, wejrzyj na pokorę moją, wejrzyj i na ból mój, zwróć teraz uwagę na moje samoosądzenie i sam zmiłuj się nade mną jako miłosierny, ojców Boże.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Saul niegdyś zgubiwszy oślice ojca swego nieoczekiwanie z wiadomością o nich otrzymał królestwo, patrz więc, duszo, nie zapominaj się wywyższając swoje żądze ponad królestwo Chrystusa.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Jeśli Bogoojciec Dawid niegdyś bardzo zgrzeszył, zostawszy zraniony strzałą nierządu i włócznią zniewolony był okrutnego zabójstwa, to ty sama, duszo moja, cierpisz za gorsze czyny przez swoje samowolne dążenia.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Dawid dodał niegdyś nieprawość do nieprawości, bowiem z zabójstwem połączył nierząd, ale wkrótce przyniósł głęboką pokutę, a ty, duszo, uczyniwszy większe zło, nie pokutowałaś przed Bogiem.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Dawid niegdyś pisząc pieśń, przedstawił jak na obrazie popełniony przez siebie czyn, oskarżając się i wołając: Zmiłuj się nade mną, bowiem tylko przed Tobą zgrzeszyłem, Bogiem wszystkich, i sam mnie oczyść.
Chwała Ojcu i Synowi, i Świętemu Duchowi.
Trójca prosta, niepodzielna, współistotna, jedna natura, światłości i światłość, trzej święci i jeden święty Bóg Trójca, wywyższany w pieśniach. Zaśpiewaj więc i ty, duszo, wysław życie i życia, Boga wszystkich.
I teraz, i zawsze, i na wieki wieków. Amen.
Śpiewamy Tobie, błogosławimy Ciebie, kłaniamy się Tobie, Rodzicielko Boga, Ty bowiem zrodziłaś Jednego z niepodzielnej Trójcy, Chrystusa Boga, i sama otworzyłaś nam, żyjącym na ziemi, przybytki nieba.
Pieśń 8 Hirmos:
Którego niebieskie zastępy sławią i drżą przed Nim Cherubini, i Serafini, wszystko, co oddycha, i całe stworzenie niech opiewa, błogosławi i wywyższa na wszystkie wieki.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się. Tropariony:
Zmiłuj się nade mną grzesznym, Zbawco, pobudź mój rozum do nawrócenia, przyjmij pokutującego, ulituj się nad wołającym: Zgrzeszyłem przed Tobą, zbaw, żyłem nieprawie, zmiłuj się nade mną.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Eliasz wieziony na rydwanie wstąpił na rydwan cnót i wzniósł się niegdyś z ziemi na niebiosa, przeto myśl, duszo, o jego wstępowaniu.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Elizeusz przyjąwszy niegdyś płaszcz Eliasza, otrzymał od Boga podwójną łaskę, a ty, duszo moja, nie otrzymałaś tej łaski z powodu braku opanowania.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Elizeusz płaszczem Eliasza rozdzielił niegdyś wody Jordanu na jedną i drugą stronę, a ty, duszo moja, nie otrzymałaś tej łaski z powodu braku opanowania.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Niegdyś Szunamitka z gorliwością ugościła sprawiedliwego, a ty, duszo, nie przyjęłaś do swego domu ani wędrowca, ani przybysza, za co zostaniesz precz wyrzucona z komnaty weselnej z płaczem.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Ty, nieszczęsna duszo, nieustannie naśladowałaś skalany rozum Gehazi, duszo, więc choć na starość odrzuć jego żądzę bogactw, uciekaj przed ogniem Gehenny, odstąp od swego zła.
Chwała Ojcu i Synowi, i Świętemu Duchowi. Triadikon:
Przedwieczny Ojcze, Współprzedwieczny Synu, Pocieszycielu Łaskawy, Duchu Sprawiedliwy, Rodzicielu Boga Słowa, Słowo Przedwiecznego Ojca, Duchu Żywy i Stwarzający, Trójco Jedyna, zmiłuj się nade mną.
I teraz, i zawsze, i na wieki wieków. Amen.
Jakby z purpury ciała Twego, Przeczysta, wewnątrz łona Twego utkana została purpura ciała Emanuela, przeto Ciebie, jako Bogurodzicę, zaprawdę czcimy.
Pieśń 9 Hirmos:
Niewypowiedziane zrodzenie z poczęcia bez nasienia, niezniszczalny owoc Matki nie znającej męża, zrodzenie bowiem Boga odnawia naturę. Przeto wszystkie pokolenia Ciebie, jako Bożą Oblubienicę-Matkę, prawowiernie wysławiają.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się. Tropariony:
Rozum jest zraniony, ciało osłabło, duch choruje, słowo straciło moc, życie zamiera, koniec przy drzwiach, cóż przeto uczynisz, nieszczęsna moja duszo, gdy Sędzia przyjdzie badać twe czyny?
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Pokazałem tobie, duszo, opowieść Mojżesza o stworzeniu świata, i poczynając od niej całe pisanie Testamentu, mówiące o sprawiedliwych i nieprawych, ale z niego, o duszo, naśladowałaś tych drugich, a nie pierwszych, grzesząc przeciwko Bogu.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Prawo stało się bezsilnym, Ewangelia nie działa, całe Pismo jest dla ciebie nieprzydatne, prorocy i wszelkie słowo o sprawiedliwych jest nieskuteczne, rany twoje, duszo, pomnożyły się bez lekarza, który by ciebie uleczył.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Z Nowego Testamentu przedkładam tobie przykłady, duszo, pobudzając cię do rozrzewnienia, naśladuj bowiem sprawiedliwych, odwracaj się od przykładu grzesznych, i ubłagaj Chrystusa modlitwami, postem, czystością i pokutą.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Chrystus wcieliwszy się wezwał do pokuty rozbójników i nierządnice. Pokutuj, duszo, brama królestwa jest już otworzona i przed tobą wchodzą w nią pokutujący faryzeusze, celnicy i nierządnice.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Chrystus wcielił się, stał mi się wspólny ciałem i wszystkiego, co właściwe jest naturze, dobrowolnie doświadczył oprócz grzechu, pokazując tobie, duszo, przykład i wzór swego uniżenia.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Chrystus zbawił magów, przyzwał do siebie pasterzy, mnóstwo dzieci uczynił męczennikami, wysławił starca i starą wdowę, ale ich czynów i życia nie naśladowałaś, duszo, więc biada ci, gdy będziesz sądzona.
Zmiłuj się nade mną, Boże, zmiłuj się.
Pan pościwszy czterdzieści dni na pustyni w końcu poczuł głód, okazując tym swoją ludzką naturę. Nie leń się, duszo, gdy wróg ciebie atakuje, ale przez modlitwy i post niech będzie on odpędzony od nóg twoich.
Chwała Ojcu i Synowi, i Świętemu Duchowi.
Ojca wysławmy, Syna wywyższajmy, Bożemu Duchowi z wiarą pokłońmy się, Trójcy Niepodzielnej, Jednej w naturze, jako Światłości i Światłościom, Życiu i Życiom, Życie dającej i oświecającej krańce ziemi.
I teraz, i zawsze, i na wieki wieków. Amen.
Ochraniaj miasto Twoje, przeczysta Rodzicielko Boga, w Tobie bowiem ono wiernie króluje i w Tobie umacnia się, przez Ciebie zwyciężając zwycięża wszelką pokusę, zniewala wrogów i trzyma ich w posłuszeństwie.
Czcigodny Ojcze Andrzeju, módl się za nami do Boga!
Andrzeju czcigodny i Ojcze najbłogosławieńszy, Pasterzu Krety, nie przestawaj modlić się za śpiewających Tobie, abyśmy wszyscy zostali wybawieni od gniewu, bólu, zniszczenia i niezliczonych grzechów, wiernie czcząc pamięć Twoją.
Niewypowiedziane zrodzenie z poczęcia bez nasienia, niezniszczalny owoc Matki nie znającej męża, zrodzenie bowiem Boga odnawia naturę. Przeto wszystkie pokolenia Ciebie, jako Bożą Niewiastę-Matkę, prawowiernie wysławiają.
Tekst polski na podstawie:
Święty Andrzej z Krety, Wielki Kanon Pokutny, przekład i opracowanie ks. dr Henryk Paprocki,
Bratczyk, Hajnówka 2000.